امام موسی صدر رهبر جنبش امل لبنان رسانه ها را به موضوع کارکرد آنها ارتباط می داد، وی می گفت که رسانه می تواند سازنده یا ویرانگر باشد. رسانه ها می توانند افکار عمومی را شکل داده و آنها را جهت دهی کنند. این چیزی است که ما آن را در جامعه می بینیم.

گروه های افراط گرای بر روی جذب عناصر از طریق سایت های اجتماعی و موسسات شنیداری و دیداری و رادیویی تاکید دارند تا نفرت و کینه و تکفیر دیگران را کلید بزنند. نباید منکر این موضوع شد که آنها از فضای فرقه ای و شکاف های داخلی برای جذب جوانان استفاده می کنند و چیزی که بهار عربی خوانده می شود، از سوی این گروه ها به خشونت کشیده می شود و جامعه انسانی متزلزل ما را تهدید می کند. این شکست البته عوامل متعددی دارد که شکست احزاب سیاسی و فقدان برنامه اجتماعی و بروکراسی قدرت و فساد و استبداد از جمله این عوامل هستند. طبعا اسلام از دعوت به اخراج اجباری و کشتار و مصادره اموال و تهدید اقلیت ها بیزار است، ادیان اسلامی در پرداختن به واقعیت ذات اقدس الهی مشترک هستند و اهداف و اساس آن ها خدمت به انسانیت است.

خطرات اتفاقات عراق  و لیبی و تهدیدات موجود در لبنان ما را به یاد این نکته می اندازد که ریچارد برل تئوریسین نومحافظه کاران آمریکا در زمان اشغالگری آمریکا در عراق بر ضرورت ایجاد هلال منطقه ای برای تجزیه عراق و سوریه و لبنان تاکید کرد. وی در این طرح اردن و رژیم صهیونیستی را مستثنی کرد و به همین علت است که ما نیز از تهدید موجودیتی سخن می گوییم که به دنبال ترسیم مجدد نقشه منطقه ای برای اساس تجزیه کشورهاست.

برای مقابه با این روند نیاز است که از طریق تقویت وحدت ملی و آغاز گفتگوهای سیاسی گسترده بین گروه های دینی با وجود اختلافات طایفه ای به دنبال تقویت مشترکات بین لبنانی ها باشیم تا با این خطر موجودیتی که تروریسم و تکفیر نام دارد، مقابله کنیم. ارزش های واحد دینی باید تقویت شوند و دولت لبنان تشکیل شود و مردم این دولت را به مقابله با خلأ و تدبیر امور مردم و تامین خدمات برق و آب و حضور در کنار موسسات نظامی تشویق کنند.

این روند در وهله اول در زمینه گفتگوهای اسلامی و مسیحی روی می هد و در مرحله دوم گفتگوهای سنی و شیعه باید دنبال شود و مقصود از اسلام اعتدالگرا روشن گردد. چرا که صحبت از تروریسم و تکفیر تنها در زمان بردن نام داعش و القاعده و بخش های مختلف آن کافی نیست.

داعش ادعای تشکیل دولت اسلامی را دارد و می خواهد خلافت و فتوحات نظامی را باز گرداند، در ابعاد ایدئولوژیک نیز این گروه تروریستی به متون دینی استناد کرده و قتل و کشتار و تکفیر و آواره کردن دیگران را توجیه می کند. بنابراین باید اسلام معتدل از سوی گروه های سنی و شیعه تبیین شود و آنها ضمن تفسیر درست نصوص دینی ادعاهای افراط گرایان به ظاهر اسلامی را نادرست شمرده و برداشت مشترکی در این زمینه ارائه بدهند.

در این زمینه البته عبداللطیف دریان جسارت خوبی از خود نشان داده و این موضوع را از زاویه ایمانی و عقلانی بررسی کرده و از روحانیون دینی نیز خواسته است تا اسلام را به عنوان دین تسامح و مهربانی و روی باز با دیگران و محبت به آن ها نشان دهد و چهره پوشالی بازی افراط گرایان به نام دین را کنار بزند.

تفسیر منطقی برای مقابله با افراط گرایان تکفیری مهم است. از این زاویه می توان اهمیت رسانه ها در زمینه حضور روحانیون روشنفکر دینی در آن ها را مورد بررسی قرار داد.

سومین موضوع در حل این بحران گفتگوی جدی بین تیم‌های سیاسی 8 و 14 مارس در زمینه نحوه مهار جریان افراط گرای اسلامی است تا آنها از شکاف‌های سیاسی و فرقه ای که بسترساز رشد دیدگاه‌های افراطی است، جلوگیری کنند.

چهارمین عامل نقش نخبه های سیاسی و فکری و اجتماعی  اقتصادی و سندیکاها و اساتید دانشگاه و اتحادیه زنان برای تقویت وحدت داخلی و همکاری با روحانیون روشنفکر در این زمینه است.

محور پنجم جلوگیری از رویکردهای تکفیری؛ برپایی نشست های نمایندگان پارلمان برای خروج از خلا و احیای موسسات دولتی با وجود اختلافات آن ها در زمینه ریاست جمهوری، پارلمانی و قضایی است.

ششمین محور در ابعاد تبلیغاتی و رسانه ای است که می تواند گفتمان افراط گرایی را محکوم کرده و فرصت های تبلیغاتی را از افراط ‌گرایان برای ترویج افکارشان بگیرد. همچنین آن ها باید با موج شایعات و اخبار دروغین در جامعه نیز مقابل کنند. آن ها باید اخبار تحولات عرسال و موضوع ربوده شده ها را از ارتش و موسسات نظامی رسمی داخلی دریافت کنند و آنها را پوشش دهند، نه از شایعات موجود در رسانه‌های خارجی.

هفتمین موضوع این است که بدانیم اوضاع متزلزلی که ما در سطح لبنان و منطقه با آن مواجه هستیم، چندین سال به طول می کشد و در صورتی که اقدامات ایدئولوژیک دینی و ملی در بالاترین سطح برای بازدارندگی جوانان دنبال نشود، می تواند تعداد بالایی از آن ها را قربانی کند. این موضوع می طلبد که گفتگوها بین جریان های منطقه ای از جمله ایران و عربستان سعودی در سطح لبنان و منطقه آغاز شود.

موضوع هشتم این است که گفتگوها بین اردوگاه های آوارگان فلسطینی و اطراف آنها با گروه های سیاسی آغاز شود.